Dossier Jodie

Jodie

Naam:                                                 Jodie

Geslacht:                                           Vrouw

Geschatte geboortedatum:           17-08-2014

Achtergrond:                               

Jodie heeft al vreselijk veel meegemaakt in haar korte leventje. Ze is bij mensen in een schuur in een woonwijk gevonden, samen met haar zusje. Waarschijnlijk zijn ze samen van huis weggelopen (ontsnapt?) en aan het zwerven geraakt. Buiten is het nu echter veel te koud voor zulke kleintjes, dus de mensen die hen vonden gaven hen eten in de schuur en aaiden ze daar. Maar toen sloeg het noodlot toe. Ze gingen samen op pad en werden aangereden door een auto. De dierenambulance kreeg een telefoontje en ze werden direct opgehaald en naar het DOC Enschede gebracht, waar ze samen in de quarantaine werden geplaatst.

In eerste instantie leken ze allebei alleen flink geschrokken, maar de volgende dag lag het zusje van Jodie dood naast haar in het hok. Waarschijnlijk is ze gestorven aan inwendige bloedingen. Jodie zat naast het lichaam van haar zusje, helemaal in shock. Vanaf dat moment heeft ze alleen nog maar stilletjes in een hoekje gezeten en toonde ze nergens meer interesse in.

Na een week zonder verbetering in haar toestand hebben we haar opgehaald en hier thuis bij de andere pleegkittens gezet. Deze zijn maar een paar weken jonger en we hoopten heel erg dat Jodie zich aan hen op kon trekken. En dat is gelukt, ze is inmiddels helemaal bijgekomen.

Reactie op mensen:

Jodie is angstig maar tegelijkertijd een enorme knuffelaar; ze vindt het heerlijk om geaaid en gekriebeld te worden! Ze blaast nog steeds als je haar benadert maar als je dan naar haar toe gaat en haar eerst zachtjes aan de zijkant van haar hoofdje aait begint ze meteen luid te spinnen. Ze duwt haar hele hoofdje dan in je hand en je ziet haar lijfje zich ontspannen. Vanaf dat moment kun je haar inmiddels heel goed oppakken en op schoot zetten om verder te aaien. Ze schrikt nog wel snel van onverwachtse geluiden en bewegingen om zich heen en het is belangrijk dat ze dan weg kan springen, anders raakt ze in paniek. Maar in een rustige omgeving verdwijnt haar angst snel en neemt haar nieuwsgierigheid de overhand.

Reactie op oppakken en aaien:

Jodie kan inmiddels opgepakt worden, mits dit heel voorzichtig en rustig gebeurt. Het gevoel van controleverlies dat katten instinctief hebben wanneer ze volledig opgepakt worden maakt haar nog heel angstig. Dan verstrakt ze en als je niet goed op haar lichaamstaal let en rustig blijft gaat ze spartelen om los te komen. De beste manier om haar te benaderen is dan ook om eerst bij haar te gaan zitten en haar te aaien. Binnen enkele seconden ontspant ze al en begint ze vervolgens heel hard te spinnen. Ze geniet er zichtbaar van om geaaid te worden en gaat er vervolgens heerlijk voor liggen. Dit is het goede moment om haar op te pakken en bij je op schoot te zetten om verder te aaien.

Je kunt vervolgens uren bij haar zitten om haar te aaien, daar lijkt ze geen genoeg van te kunnen krijgen. Het grappige is dat ze hierdoor telkens zo ontspant dat ze even later steevast naar haar etensbakje wandelt om lekkere brokjes te gaan eten. Ze haalt erg veel geruststelling en bevestiging uit vriendelijk lichamelijk contact met mensen.

Temperament en speelsheid:

Jodie was in eerste instantie opvallend rustig, zeker voor een kitten dat nog zo jong is. De eerste week speelde ze nergens mee en bekeek ze de wereld alleen vanaf verstopplekjes. Inmiddels is ze echter aan het bijkomen en blijkt ze gelukkig veel meer speelsheid in zich te hebben dan in eerste instantie leek. Wanneer je de speelhengel pakt komt ze na een tijdje uit haar schuilplaats om mee te spelen. Dit is tegelijkertijd een hele fijne manier om vertrouwen op te bouwen. En nu ze regelmatig los in de kamer loopt zie je dat ze uit zichzelf naar speeltjes begint te zoeken (waar hier gelukkig geen gebrek aan is ;-)) waar ze tegenaan tikt en achteraan gaat rennen wanneer ze die vindt.

 Plaatsingsadvies:

Voor Jodie is het belangrijk dat ze bij iemand komt te wonen die katten goed begrijpt. Dit kan een ervaringsdeskundige zijn, of iemand die zich heel goed verdiept heeft in kattengedrag en haar de tijd geeft om verder uit haar schulp te kruipen. Ze geeft inmiddels continue signalen af waaruit blijkt dat ze graag contact wil en een ontzettend vriendelijk karakter heeft. Maar tegelijkertijd is ze doodsbang dat je haar iets aan wilt doen. Dus zien we momenteel de volgende patronen, die heel herkenbaar zullen zijn voor kattenkenners:

  • Je steekt je hand naar haar uit -> ze deinst terug en blaast naar je -> je houdt je hand even naast haar wangetje -> ze duwt haar hoofdje tegen je hand, zucht even en gaat dan spinnen
  • Ze loopt in de kamer en je loopt naar haar toe -> ze rent weg met een laag staartje -> kijkt om of je haar achtervolgt -> dat doe je niet want je spreekt haar vriendelijk toe, loopt de andere kant op en gaat verder waar je mee bezig was -> ze kijkt op, doet haar staartje in de lucht en loopt even later nieuwsgierig achter jou aan als ze denkt dat je haar niet in de gaten houdt 😉
  • Je zit op de bank en ze wandelt door de kamer -> ziet jou zitten en bekijkt je van een afstandje -> je zegt vriendelijk haar naam en praat zachtjes tegen haar -> ze knippert naar je met haar oogjes, krult haar staartje hoog in de lucht, geeft een ‘luchtkusje’ door haar ruggetje even te bollen in een contactbeweging terwijl ze naar je knipoogt en wandelt dan ontspannen verder

Bovenstaande zijn voorbeelden van typisch gedrag van een katje dat wel graag contact wil maar simpelweg nog niet durft. Ze is daarom niet geschikt voor mensen die haar vanaf dag 1 al zouden willen oppakken en meteen uitgebreid met haar willen knuffelen. Om dit te bereiken is meer tijd nodig en knuffelen forceren werkt averechts.

Jodie kan in principe goed met een andere kat samenleven, mits deze ook nog jong is en een speels maar rustig en stabiel karakter heeft. Het is ook belangrijk dat deze goed is gesocialiseerd met andere katten. Jodie is namelijk ontzettend sociaal naar de andere katten in ons huishouden en probeert constant contact met hen te maken.

Het is geen goed idee om haar bij een oudere kat te plaatsen, omdat ze nog zo speels en energiek is. De ervaring leert dat een speels kitten een senior na een tijdje enorm kan gaan irriteren, omdat deze laatste meestal niet meer zo veel drukte om zich heen kunnen verdragen. Het gevolg is dan vaak een oudere (7+) kat die zich terug gaat trekken en een jong katje dat constant afgewezen wordt. Dit is voor beide katten op termijn niet gezond. Vandaar dat het advies is om leeftijdgenoten te zoeken.

Ze kan ook goed bij mensen die houden van een rustige kat die graag en veel geaaid wil worden. Wanneer je haar eenmaal lekker op schoot hebt genomen geniet ze volop van al het knuffelen en gaat ze languit liggen spinnen. Jodie hoeft niet per se naar buiten; lekker vanaf de vensterbank naar buiten kijken is voor haar voldoende, dus ze zou ook goed op een appartement kunnen wonen.

Update 15 december 2014:

Vandaag heeft Jodie haar 2e enting gehad en is ze opnieuw gewogen. Ze weegt al 2,2 kg en aanstaande maandag wordt ze gesteriliseerd. Eigenlijk heet dit ook bij vrouwtjes ‘castreren’, omdat bij een sterilisatie alleen de eileiders worden afgebonden. Bij een castratie worden de eierstokken helemaal verwijderd en dat is natuurlijk wat er gebeurt. Zou er alleen gesteriliseerd worden dan blijven poezen krols worden doordat er niets veranderd in de hormoonhuishouding. Maar omdat het woord ‘castratie’ in de volksmond te veel geassocieerd wordt met katers blijven we toch het woord sterilisatie gebruiken bij vrouwtjes.

 

https://www.youtube.com/watch?v=jmZfFSR5kRY&feature=youtu.be