Gisteravond heeft Kiska een nieuwe stap gezet, een hele grote, we zijn zo blij!
Zoals jullie inmiddels weten zijn hij en Vanya nog het bangst om vast gehouden te worden, maar we blijven geduld hebben. Gisteravond zaten we dus weer met de mannetjes op schoot. Ze blijven inmiddels al redelijk rustig liggen, maar echt genieten van het vasthouden en aaien deden ze nog niet. Maar ineens zagen we na een minuut of 20 een verandering ontstaan in Kiska. Hij zuchtte een keer diep, ging op zijn zij liggen en begon te spinnen. Eerst nog heel zachtjes, toen steeds harder. Zijn lijfje ontspande en hij ging nog wat meer languit liggen. Toen gingen de oogjes half dicht, werd er tevreden geknipperd, en ging hij er eens lekker voor liggen.
Hij genoot van het aaien! En spinde erbij! Na enkele minuten begon hij zijn kopje zelfs tegen de hand van mijn man te duwen. Verder aaien alsjeblieft, ik vind dit fijn, betekende dat. En zo heeft hij nog een hele tijd liggen kroelen. Hoera, het gaat helemaal goed komen met hem!!!