Omgevingsverrijking

De term ‘omgevingsverrijking’ houdt in dat we de directe leefomgeving van de kat dusdanig aanpassen dat het dier zijn natuurlijke gedrag zo optimaal mogelijk kan uiten. Het doel hiervan is dat het lichamelijke en psychische welzijn van katten zoveel mogelijk wordt bevorderd. Afhankelijk van het temperament en de persoonlijkheid van de kat kan gekozen worden voor verschillende manieren dit te doen.

Enkele voorbeelden van omgevingsverrijking zijn:

• Het creëren van verstop- en veilige rustplekken
• Het vergroten van de leefruimte. Dit hoeft niet altijd te betekenen dat een binnenkat naar buiten moet kunnen (het liefst in een omheind gedeelte van een tuin, balkon of dakterras). Er kan ook gebruik gemaakt worden van de verticale ruimte binnenshuis.
• Het aanbieden van geschikte krabgelegenheden

• Het aanbieden van kattenmeubilair waar de kat op kan springen en klimmen
• Het stimuleren van het jachtinstinct door middel van verschillende soorten voederpuzzels
• Solospeelgoed aanbieden en deze wekelijks rouleren zodat ze interessant blijven
• Interactief spelen

Daarnaast is het sociale aspect van belang voor katten. Vroeger dacht men dat katten solitaire dieren zijn die prima alleen kunnen leven, maar uit onderzoek is gebleken dat dit niet klopt. Katten zijn solitaire jagers, maar hebben daarnaast wel degelijk behoefte aan sociale stimulatie. Dit hoeft echter lang niet altijd in de vorm van een soortgenoot te zijn: ook mensen en andere huisdieren kunnen aan deze behoefte voldoen.

Hier zitten echter wel wat haken en ogen aan, zeker bij katten die niet naar buiten kunnen. Lang niet elke kat heeft behoefte aan een soortgenoot in zijn directe leefomgeving. De kans op slagen is het grootst wanneer 2 katten in hun kittentijd goed gesocialiseerd zijn. Daarnaast spelen spelen zaken als vroege socialisatie, karakter, temperament, spelbehoefte en leeftijd een belangrijke rol.

Samen spelen is ook een goede manier om de leefomgeving te verrijken. Dit wordt verder uitgediept in het onderwerp ‘Spelen‘.